"…Πᾶσαν ὸμορφιά, Πατρίδα, ἐσύ τὴν ἔχεις"

Κ. Παλαμᾶς

ΓIΑΤΙ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΖΩ

Να παρατηρείς τη λεπτομέρεια μέσα στην ολότητα, να ξεχωρίζεις τη γοητεία μέσα στην ασχήμια, να προτιμάς την ομορφιά από τη χρησιμότητα, τη χάρη από την αποτελεσματικότητα. Γι' αυτό...

ΦωτοΓραφίζω για να κρατήσω τις ομορφιές σου δίπλα στην καρδιά μου για πάντα!

Mεγαλώνω και ξεχνάω… θέλω κάπου να μένει αποτυπωμένη η θύμηση κάθε στιγμής. Γι’ αυτό φωτοΓραφίζω. Γιατί δεν θέλω να ξεχνάω εικόνες και στιγμιότυπα της ζωής.

ΦωτοΓραφίζω για να αποτυπώσω τη στιγμή, να σταματήσω στιγμιαία το χρόνο και να τον μεταφέρω σε μια διαφορετική στιγμή της αιωνιότητας!

ΦωτοΓραφίζω για να επιμηκύνω τον χρόνο!



Κερύνεια, η γενέθλια πόλις

Κυριακή 24 Μαΐου 2009

Καρπενήσι, 2009, Μάιος, 1-3: Μέρος 3ο (τελευταίο)

Διαδραστικός Χάρτης στη σελίδα evrytania.eu



Κυριακή πρωί ξημέρωσε και η μέρα δυσκολότερη των υπολοίπων. Καθότι προβλέπει εκδρομή στη λίμνη των Κρεμαστών και στη Μονή Τατάρνας και στη συνέχεια την επιστροφή στη Λάρισα. Και σήμερα η ημέρα είναι καλή, καλύτερη των δύο προηγούμενων. Επιβιβαζόμαστε στο αυτοκίνητο -μαζί με τις αποσκευές- και φύγουμε για τον προορισμό μας. Μέσω Ανω Καλεσμένου και Καλεσμένου οδηγούμαστε προς την Ανατ. Φραγκίστα. Κατηφορίζοντας τα βουνά μέσα από πυκνή βλάστηση, πλατάνια ως επί το πλείστον, το τοπίο αλλάζει. Τα πλατάνια αντικαθίστανται με θάμνους -παραμένουν πράσινα τα βουνά- και οι βρύσες λιγοστεύουν. Η διαδρομή δαιδαλώδης, οι θερμοκρασίες αλλάζουν αλλά ευτυχώς ο ήλιος δεν είναι καυτός, οπότε δε χρειάζεται το κλιματιστικό• τα ανοικτά παράθυρα κάνουν καλή δουλειά. Φτάνουμε Ανατ. Φραγκίστα και απέναντι στη Δυτ. Φραγκίστα. Μια στάση επιβάλλεται για μια φωτογράφηση.



Αποφασίζουμε να μην κατευθυνθούμε νότια προς τη γέφυρα Επισκοπής (την είχαμε επισκεφθεί μια προηγούμενη φορά) αλλά να συνεχίζουμε δυτικά βορειοδυτικά και σε κάποιο σημείο του δρόμου φαίνεται μέρος της Λίμνης των Κρεμαστών

'Αποψη της λίμνης, από το διαδίκτυο






Κινούμαστε βόρεια παράλληλα με την ακτογραμμή (στ’ αριστερά μας η λίμνη) και διακρίνεται η νέα γέφυρα Τατάρνας.



Σε κάποιο σημείο ένα μικρός καταρράχτης μας δροσίζει.



Διαβαίνουμε τη μεταλλική γέφυρα στην τοποθεσία Κρυονέρι (Κρέντης) Κερασοχωρίου...



..για τη χερσόνησο που δημιουργείται και το προσκύνημα μας στην Ιερά Μονή Τατάρνας. Αφήνουμε δεξιά μας την 'Ανω Τσούκα Παλιοκάτουνου και δεξιά την Τσούκα Παλιοκάτουνου και στη διασταύρωση δεξιά για τη Μονή. Φτάνουμε σε μια καταπράσινη «γωνιά». Η Μονή όπως όλες οι άλλες, χωμένες στο πράσινο, «χαμένες» στην ηρεμία του τοπίου, περιποιημένες, πολύχρωμες από τα λουλούδια τα οποία επιμελούνται οι ένοικοί της, με όμορφες «γωνιές» και «απόψεις».





Ένα τυροπιτάκι, μια φρυγανιά, ένα φρούτο και δροσερό νεράκι και βουρ… Η θέα της κοιλάδας με τον ποταμό να τη διασχίζει, καταπληκτική.



Στάση στο βενζινάδικο, προτού διασχίζουμε τη μεταλλική γέφυρα, για καφέ και ….φωτογραφίες




Το νερό δεν είναι κρύο, αλλά ούτε και καταγάλανο• μας δροσίζει όμως. Συνεχίζουμε βόρεια, βορειοδυτικά• θα κάνουμε μια …κυκλική πορεία βόρεια από Κρέντη, Κερασοχώρι, Γούρδεση Χρύσως για Δάφνη, Δομιανοί, Αγ. Τριάδα, Αγ. Χαράλαμπο προς Φουρνά, Σμόκοβο, Καρδίτσα, Λάρισα. Ρωτάμε σχετικά σε αστυνομικό Σταθμό της περιοχής και μας αποτρέπουν γιατί το δασαρχείο δεν έχει καθαρίσει τους δρόμους. «Αν κολλήσετε κάπου και μας ειδοποιήσετε δε θα μπορούμε να ‘ρθούμε γιατί δεν έχουμε και τα κατάλληλα μέσα» μας προειδοποίησε ο αστυνόμος υπηρεσίας. Έτσι, γυρίζουμε νότια προς Βίνιανη και Νέα Βίνιανη προς Καρπενήσι. Χωρίς στάση, διασχίζουμε και πάλι τον Τυμφρηστό και μετά τον 'Αγιο Νικόλαο στρίβουμε αριστερά προς Αγ. Χαράλαμπο, Φουρνά, Ρεντίνα, Σμόκοβο.



Μια δεύτερη στάση επιβάλλεται, καθ’ ότι ο Τυμφρηστός εμπνέει αλλά και …ζορίζει με τις στροφές.



Φαγητό θα αναζητήσουμε καθ’ οδόν. Αμ δε….. Η Ρεντίνα απέχει ένα χλμ από τον κεντρικό δρόμο, οπότε αναζητούμε εκεί τροφή. Ατυχώς, τα πάντα είναι κλειστά. Έτσι, καταλήγουμε σε μια μικρή βόλτα στην πλατεία και γύρω από αυτήν.



Συνεχίζουμε προς Λουτροπηγή (Σμόκοβο) και στρίβουμε προς τα Λουτρά Σμοκόβου. Κι εκεί κλειστά τα βρίσκουμε. Ούτε φωτογραφίες δεν έχουνε κουράγιο να βγάλουμε. Η ώρα περασμένη, τα στομάχια διαμαρτύρονται, η γκρίνια αρχίζει (έπρεπε…, αν …, να….). Να μην τα πολυλογώ, φτάσαμε να τρώμε μεσημεριάτικο φαγητό στην πόλη της Καρδίτσας, κοντά στο πάρκο Παυσίλυπο. Το πάθημά μας –όσον αφορά στο φαγητό- ελπίζω να γίνει μάθημα• φάε όπου βρεις ή πάρε κάτι μαζί σου.


Δεν ισχυρίζομαι πως γνώρισα σ’ αυτό το 3ήμερο την Ευρυτανία. Υπάρχουν πολλά μέρη για να επισκεφθεί κανείς. Ένα από αυτά είναι και το φαράγγι Πανταβρέχι ή Πάντα Βρέχει. (Φωτογραφίες μπορείτε να δείτε στο xblog.gr). Εκεί χρειάζεται όχημα με κίνηση και στους 4 τροχούς, όπως και η διαδρομή μέσω Δάφνης, για την επιστροφή, την οποία δεν πραγματοποιήσαμε. Οψόμεθα για μια επόμενη επίσκεψη!

8 σχόλια:

cook είπε...

εχω βρεθει στα πιο πολλ απο αυτα τα μερη...την πρωτη φορα,που τα αντικρυσα χιονισμενα,νομισα πως ήμουν μεσα σε ενα παραμυθι...υπαρει τοση ομορφια στ'αληθεια?σκεφτηκα...η ανοιξη εχει βεβαιως μια αλλη διαφορετικη γοητεια...

jf είπε...

Διαβάζοντάς σε, μου 'μεινε ένα κενό... στο στομάχι! Τόση γκαντεμιά με το φαί πια!!

Phivos Nicolaides είπε...

Πανέμορφοι τόποι, ωραίες φωτογραφίες!

KitsosMitsos είπε...

Κρυμμένες (όχι και τόσο) ομορφιές!

phlou...flis είπε...

@cook: όμορφο λοιπόν όλες τις εποχές

phlou...flis είπε...

@jamanfou: ο μη σωστός προγραμματισμός

phlou...flis είπε...

@phive: έτσι είναι όντως

phlou...flis είπε...

@KitseMitse: παντού