"…Πᾶσαν ὸμορφιά, Πατρίδα, ἐσύ τὴν ἔχεις"

Κ. Παλαμᾶς

ΓIΑΤΙ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΖΩ

Να παρατηρείς τη λεπτομέρεια μέσα στην ολότητα, να ξεχωρίζεις τη γοητεία μέσα στην ασχήμια, να προτιμάς την ομορφιά από τη χρησιμότητα, τη χάρη από την αποτελεσματικότητα. Γι' αυτό...

ΦωτοΓραφίζω για να κρατήσω τις ομορφιές σου δίπλα στην καρδιά μου για πάντα!

Mεγαλώνω και ξεχνάω… θέλω κάπου να μένει αποτυπωμένη η θύμηση κάθε στιγμής. Γι’ αυτό φωτοΓραφίζω. Γιατί δεν θέλω να ξεχνάω εικόνες και στιγμιότυπα της ζωής.

ΦωτοΓραφίζω για να αποτυπώσω τη στιγμή, να σταματήσω στιγμιαία το χρόνο και να τον μεταφέρω σε μια διαφορετική στιγμή της αιωνιότητας!

ΦωτοΓραφίζω για να επιμηκύνω τον χρόνο!



Κερύνεια, η γενέθλια πόλις

Πέμπτη 10 Απριλίου 2008

Εκεί εις τας Αθήνας υπάρχει κι άλλο ...μυστικό

Σάββατο βρέθηκα στην Αθήνα -πάντα μου άρεσε και συνεχίζει να μου αρέσει η Αθήνα. 'Εξάλλου έζησα εκεί από το Σεπτέμβρη του 1975, όταν αναγκάστηκα να εγκαταλείψω την πόλη όπου γεννήθηκα και την ιδιαίτερή μου πατρίδα -πρόσφυγας όντας- μέχρι τον Αύγουστο του 1989, όταν μετοίκησα βορειότερα, στη Θεσσαλία.

Οπλίστηκα με τη φωτογραφική μου μηχανή και ...ξαμολήθηκα. Θέλησα να επισκεφτώ ένα μέρος, το οποίο γνώριζα από τότε, εκεί πηγαίναμε με τα παιδιά μου και κάναμε περιπάτους, παίζαμε, κάτι σαν πικ νικ. Εκεί έκανε και την πρώτη του εξόρμηση, το πρώτο του ...ταξίδι ο πρωτότοκός μου γιος, και έκτοτε συνεχίζει να ταξιδεύει, ακάθεκτος. Δεν ήταν η πρώτη φορά που επισκεπτόμουν το χώρο αυτό. Απλώς σήμερα σκέφτηκα να φωτογραφήσω και να σας παρουσιάσω το αποτέλεσμα, πιστεύοντας ότι θα σας κάνω να θέλετε να πάτε κι εσείς να τον επισκεφτείτε.
Ο τόπος αυτός, στο παρελθόν ήταν υποβαθμισμένος. Παντού αυθαίρετα και …αυθαίρετοι κάθε λογής. Ασυείδητοι απέθεταν παντού σκουπίδια και μπάζα, δημιουργώντας μια αντιαισθητική εικόνα εγκατάλειψης και εστίες μόλυνσης. Δεν έχω φωτοστιγμιότυπα από το παρελθόν. Θα δείτε τη σημερινή από-κατάσταση. Σας διαβεβαιώνω πως άλλαξε άρδην, όπως θα διαπιστώσετε κι εσείς.
Παρέα μου, ως συνήθως, η phlou...flaina.

Οδηγίες χρήσης: Για να δείτε το άλμπουμ (μέγεθος 2Μb), πατείστε κλικ στην παρακάτω φωτογραφία, ακολουθείστε τις οδηγίες και ...απολαύστε. Προτιμείστε την επιλογή "Αποθήκευση" για την οικονομία του χρόνου. Ελπίζω να το εφχαριστηθείτε!


ΥΓ.1. Όταν τελείωσε η περιήγηση μου εκεί, διάβασα στο διαδίκτυο πως υπάρχει και ένα επισκέψιμο σπήλαιο. Την επόμενη φορά θα πάω να το βρω. Πληροφορίες, γενικά, ΕΔΩ!

YΓ.2. Η ανάλυση στις φωτογραφίες είναι ...κακάσχημη, ελέω PowerPoint. Pixel Dimentios: 353,6K, Width: 425 pixels, Height: 284 pixels, Resolutions: 72 pixels/inch, Quality: 5 Medium, με μια λέξη ...απελπισία! Μάλλον θα επανέλθω, οσονούπω!

Τετάρτη 2 Απριλίου 2008

'Ομορφη Θεσσαλονίκη, 2008

25η Μάρτη του Σωτηρίου έτους 2008 και …πεταγόμαστε στη Θεσσαλλλλονίκη, μιας και ο καιρός ενδείκνυται, για ένα καφέ και λλίγο ουζάκι. Ο δρόμος άδειος, το ταξιδάκι ευχάριστο, αλλά φτάνουμε στον Λευκό Πύργο, ακριβώς την ώρα που τελειώνει η παρέλλλαση. Με αρκετή υπομονή, σταθμεύω στον ιδιωτικό χώρο στάθμευσης στη ΧΑΝΘ, με χρέωση 4,5 € την πρώτη ώρα και 3 € η επόμενη (ναι σε λλέω, δε με πιστεύεις)!!
Πρώτη στάση, καφές στον ανακαινισμένο πύργο του ΟΤΕ, στο χώρο της Διεθνούς Έκθεσης (1,5 ώρα η πλήρης περιστροφή και 6 € ο capoutsino, παρακαλώ). Η θέα μας αποζημιώνει -κι ας κοστίζει λίγο παραπάνω. Στη συνέχεια περίπατος σε σχεδόν άδειους δρόμους, στην πλατεία Ε. Βενιζέλου (εκεί είδα πάρα πολλούς ομογενείς κυρίως, καθώς επίσης και επι-παγκάκια τραπουλοπαίγνια), στην Αριστοτέλους, γύρω από την -κλειστή- αγορά και η κατάληξη σ’ ένα στενό δρομάκι με περίεργους τύπους πάνω στα περβάζια -ψαράδες, μουσικάντηδες, αρλεκίνους, χορεύτριες, αθλητές. Τα μαγαζάκια που τους φιλοξενούν, ουζερί. Τα πετύχαμε, αλλά γεμάτα όλα. Τραπεζάκι έξω και …ουζάκι. Οι μεζέδες πάνε κι έρχονται. Τιμούμε την επέτειο …παραδοσιακά. Η οδός Καρίπη μας/σας περιμένει. Το Μέλαθρον του Ούζου μας/σας περιμένει (για την ακρίβεια, από το 1933 …περιμένει).
Το απόγευμα κατηφορίζουμε στο λλιμάνι, Kitchen bar το όνομά του φιλόξενου χώρου μέσα στο λιμάνι, για καφέ, πάστα, παγωτό. Ωραίο περιβάλλλον. Πλήρες, νεανικός ο πληθυσμός. Εμείς -οι γνωστοί σας, από προηγούμενες αναρτήσεις, άγνωστοι- ανεβάζουμε λλίγο το μέσο όρο ηλικίας του μαγαζιού. Ωραία μουσική, απέραντος ο χώρος στάθμευσης (ναι σε λλέω, μέσα στο λλιμάνι βρίσκεται).
Βραδιάζει και αναχωρούμε από τη Συμπρωτεύουσα …γεμάτοι (αλήθεια, ποτέ δεν κατάλαβα γιατί τη λέμε συμπρωτεύουσα).
άποψη από τον Πύργο του ΟΤΕ
η πλατεία Βενιζέλου


στην πλατεία Βενιζέλου

τα περιστέρια ξαποσταίνουν και ξανά προς τους αιθέρας πετούν



άδειοι οι δρόμοι, πού πήγαν όλοι;



κατηφορίζοντας ...στην Αριστοτέλους που περνάς... (αναγνωρίστε τους ...γνωστούς άγνωστους;)



η αψίδα -όχι του Θριάμβου- της αγοράς

από το εσωτερικό της κλειστής αγοράς


ο περίεργος τύπος που σας έλλεγα στην περίφημη οδό...

οι μυστήριοι τύποι ανεβασμένοι στα περιβάζια μας περιμένουν





μια όμορφη ...έγχρωμη γωνιά δίπλα στα ουζερί



το Kitchen bar στο λιμάνι