"…Πᾶσαν ὸμορφιά, Πατρίδα, ἐσύ τὴν ἔχεις"

Κ. Παλαμᾶς

ΓIΑΤΙ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΖΩ

Να παρατηρείς τη λεπτομέρεια μέσα στην ολότητα, να ξεχωρίζεις τη γοητεία μέσα στην ασχήμια, να προτιμάς την ομορφιά από τη χρησιμότητα, τη χάρη από την αποτελεσματικότητα. Γι' αυτό...

ΦωτοΓραφίζω για να κρατήσω τις ομορφιές σου δίπλα στην καρδιά μου για πάντα!

Mεγαλώνω και ξεχνάω… θέλω κάπου να μένει αποτυπωμένη η θύμηση κάθε στιγμής. Γι’ αυτό φωτοΓραφίζω. Γιατί δεν θέλω να ξεχνάω εικόνες και στιγμιότυπα της ζωής.

ΦωτοΓραφίζω για να αποτυπώσω τη στιγμή, να σταματήσω στιγμιαία το χρόνο και να τον μεταφέρω σε μια διαφορετική στιγμή της αιωνιότητας!

ΦωτοΓραφίζω για να επιμηκύνω τον χρόνο!



Κερύνεια, η γενέθλια πόλις

Τετάρτη 10 Ιουνίου 2009

Ι.Μ. Φλαμπουρίου, 2009, Ιούνιος, 10


Η παρέα σήμερα αποτελείται από 3 άντρες, συνάδελφοι στο σχολείο. Ο ένας εξ αυτών, ο Νίκος, σχετικά έμπειρος στην ορειβασία και ορειβατική πεζοπορία, ρίχνει την ιδέα: Πάμε jeeping (με το jeep του Χάρη) και επίσκεψη στην Ι.Μ. Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Φλαμπουρίου (ή απλά Ι.Μ. Φλαμπουρίου ή Φλαμουρίου) στο βόρειο-ανατολικό άκρο του νομού Μαγνησίας, στα όρια μεταξύ Πηλίου - Μαυροβουνίου.

Φωτογραφία από το διαδίκτυο



Αναχωρούμε από Λάρισα 10:30 προς Παλαιά Εθνική Οδό (ΠΕΟ) Βόλου και στρίβουμε αριστερά προς Αχίλλειο και Καλαμάκι και από κει προς Κανάλια. Δεξιά μας η νεοσύστατη λίμνη της Κάρλας κι εμείς έξω από το χωριό στρίβουμε αριστερά προς το χωριό Κερασιά. Στη διαδρομή αφήνουμε διασταύρωση αριστερά για Βένετο, που οδηγεί σε 13 χιλ. στο χωριό. Μετά από 5 χλμ φτάνουμε στο χωριό Κερασιά, δίπλα στη βρύση στρίβουμε αριστερά ακολουθώντας την πινακίδα προς Άνω Κερασιά (7 χλμ) και Ι.Μ.Φλαμπουρίου (ο δρόμος στην Κερασιά δεξιά οδηγεί στο Βόλο). Στο χωματόδρομο που ακολουθούμε βρίσκουμε διασταύρωση, αριστερά προς Βένετο, δεξιά προς Άνω Κερασιά και ευθεία προς τη Μονή.



Αντικρίζουμε την καταπληκτική θέα, στην αρχή την λίμνη Κάρλα κι έπειτα τη θάλασσα, το Αιγαίο πέλαγος.



Στα 3 χιλ. βρίσκουμε διασταύρωση αριστερά για Μονή Φλαμπουρίου. Συνεχίζουμε το χωματόδρομο –που σε ορισμένα σημεία είναι δύσβατος- και σε κάποιο μικρό ξέφωτο, βλέπουμε στην πλαγιά, το δασικό δρόμο που πάει για το Φλαμούρι και το Πουρί. Συνεχίζουμε πάντα στο δασικό δρόμο, και από την αριστερή μας πλευρά αρχίζει να σχηματίζεται ρεματιά η οποία βαθαίνει όσο κατεβαίνει προς το Αιγαίο. Η απέναντι πλαγιά της ρεματιάς είναι περισσότερο πετρώδης, με πυκνή θαμνώδη βλάστηση και πολύ λίγα μεγάλα δένδρα. Ετούτη όμως η πλαγιά της ρεματιάς που βαδίζουμε εμείς, η ανατολική, έχει πολύ χώμα και υπάρχει μεγάλο δάσος από οξιές, οι οποίες όσο βαδίζουμε προς το μοναστήρι γίνονται πιο μεγάλες.


Μετά από λίγο φτάνουμε σε αδιέξοδο, στην αρχή του μονοπατιού...



...το οποίο οδηγεί στο μοναστήρι του Φλαμπουρίου. 'Ενα ζευγάρι ξένων απολαμβένει την ηρεμία του τοπίου. Αφήνουμε το τζιπ...


...και ακολουθούμε μονοπάτι το οποίο ξεκινάει μπροστά από το καμαράκι - αποθήκη που βρίσκεται εδώ. Κατηφορίζει λιγάκι απότομα στην αρχή του το μονοπάτι. Οι οξιές εδώ είναι πιο ανεπτυγμένες, ευθύκορμες, και λίγο πιο κάτω αφήνουν ανοιχτό ορίζοντα από την αριστερή μας μεριά, όπου από 'δω φαίνεται χαμηλά το μοναστήρι.



Όσο κατηφορίζουμε στο μονοπάτι τόσο οι οξιές γίνονται πιο ανεπτυγμένες ενώ μικρά ρέματα εμφανίζονται.



Η διαδρομή από το χωματόδρομο μέχρι την αρχή του μονοπατιού είναι 5,3 χλμ. Περπατήσαμε περίπου 30 λεπτά μέσα σε πυκνόφυτο δάσος οξιάς, συναντήσαμε φυσικά οξιές, φτέρες, άγριες φράουλες και μια δροσερή πηγή.


Για το ξέφωτο στη φωτογραφία κάτω, φημολογείται πως ένας σίφουνας ξερίζωσε τα τεράστια δέντρα, οι δε μοναχοί το θεώρησαν θαύμα το ότι περιορίστηκε εκεί και δε κατέστρεψε τη Μονή.



Απαραίτητη η στάση και μετά από λίγες εκατοντάδες μέτρα, βρεθήκαμε στο μοναστήρι, που βρίσκεται σε υψόμετρο 600 μ. (Στην αρχή του μονοπατιού, το ειδικό όργανο που διαθέτουμε γράφει: 708 μ. υψόμετρο, πίεση 931 μιλιμπαρ).




Στη Μονή μας υποδέχεται νεαρός καλόγερος, από τους συνολικά τέσσερεις, ο οποίος μας ανοίγει την εκκλησία για προσκύνημα.

Η κάτω φωτογραφία είναι ¨κλεμένη" από το διαδίκτυο


τα κτήματα της Μονής, μέσα σε έναν απέραντο καστανεώνα










Οι επόμενες δύο φωτογραφίες είναι "κλεμένες" από το διαδίκτυο




Στην επιστροφή, απαραίτητη η στάση στην πηγή για …κολατσιό. Ψωμί, φέτα (από τη Δεσκάτη, πατρίδα του εικονιζόμενου Νίκου) και ντομάτα.

Ο Χάρης και ο Νϊκος σε στιγμές ...αγρανάπαυσης



Ξεκούραση και ξανά στο μονοπάτι της επιστροφής.










Άλλη μία στάση για φωτογραφίες. Ατενίζουμε το Αιγαίο πέλαγος και τον Αγιόκαμπο

Το απέραντο γαλάζιο του Αιγαίου


Στο βάθος ο Αγιόκαμπος και το ακρωτήρι Δερματάς



Λίγα λόγια για την Μονή:

Η Ιερά Μονή Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Φλαμουρίου είναι μετόχι του Αγ. 'Ορους που βρίσκεται στο Πήλιο, στις πλαγιές του Μαυροβουνίου. Ιδρύθηκε από τον όσιο Συμεών τον Μονοχίτονα και Ανυπόδητο (+1594), ο οποίος, αφήνοντας το Άγιον Όρος, μετέβη στο Πήλιο, όπως δηλώνει και η φθαρμένη πινακίδα.


Εκεί έκτισε την περιώνυμη μονή της Αγίας Τριάδος Φλαμουρίου, στην οποία συνάχθηκε πλήθος μοναχών. Θεμελιώθηκε το 1595 και ολοκληρώθηκε το 1602, σύμφωνα με σχετική περιγραφή που βρίσκεται στο υπέρθυρο της εκκλησίας. Το καθολικό του μοναστηριού, αφιερωμένο στη μεταμόρφωση του Σωτήρα, έχει πέντε τρούλους. Είναι αντρική Μονή και ισχύει το άβατον για τις γυναίκες.


Εντυπωσιακό μοναστήρι με ιδιαίτερη αρχιτεκτονική, ανακαινίζεται και κτίζεται και χώρος φιλοξενίας.


Τα υλικά μεταφέρονται με μουλάρια...


....αλλά τώρα τελευταία έχουν δημιουργήσει (και συνεχίζονται οι εργασίες) ένα τελεφερίκ για τη μεταφορά προϊόντων.


Είναι ίσως το μοναδικό ή από τα ελάχιστα μοναστήρια στα οποία ο προσκυνητής πρέπει να βαδίσει για να φτάσει εκεί. Το δε μονοπάτι είναι σκιερό, ελάχιστα μέτρα βαδίζει κανείς στον ήλιο. Και κάτι τελευταίο, όταν επισκεφθείτε τη Μονή ή οποιαδήποτε Μονή, πάρτε μαζί σας και ένα δώρο για τους μοναχούς. Οπως ένα σακουλάκι καφέ, ζάχαρι, λουκούμια. Θα τους ευχαριστήσετε πάρα πολύ.

Στη Μονή, μπορεί να φτάσει κανείς και από το Βένετο, ακολουθώντας το σηματοδοτημένο, αλλά έντονα ανηφορικό μονοπάτι (2 ώρες), αλλά και από την Άνω Κερασιά (διάρκεια: 2 ώρες μονοπάτι, αγροτικός).

Δεν υπάρχουν σχόλια: