"…Πᾶσαν ὸμορφιά, Πατρίδα, ἐσύ τὴν ἔχεις"

Κ. Παλαμᾶς

ΓIΑΤΙ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΖΩ

Να παρατηρείς τη λεπτομέρεια μέσα στην ολότητα, να ξεχωρίζεις τη γοητεία μέσα στην ασχήμια, να προτιμάς την ομορφιά από τη χρησιμότητα, τη χάρη από την αποτελεσματικότητα. Γι' αυτό...

ΦωτοΓραφίζω για να κρατήσω τις ομορφιές σου δίπλα στην καρδιά μου για πάντα!

Mεγαλώνω και ξεχνάω… θέλω κάπου να μένει αποτυπωμένη η θύμηση κάθε στιγμής. Γι’ αυτό φωτοΓραφίζω. Γιατί δεν θέλω να ξεχνάω εικόνες και στιγμιότυπα της ζωής.

ΦωτοΓραφίζω για να αποτυπώσω τη στιγμή, να σταματήσω στιγμιαία το χρόνο και να τον μεταφέρω σε μια διαφορετική στιγμή της αιωνιότητας!

ΦωτοΓραφίζω για να επιμηκύνω τον χρόνο!



Κερύνεια, η γενέθλια πόλις

Κυριακή 26 Οκτωβρίου 2008

ΒόρειΑνατολ. Εύβοια, 2008, 2-8 Αυγούστου (2ο μέρος): παραλία Χιλιαδούς

Η παρέα αποφάσισε να πραγματοποίησει ένα …τάμα• επίσκεψη στην παραλία της Χιλιαδούς, το ησυχαστήριο του Θεολόγου Ψαραδέλη (ξέρετε ποιος). Τα χιλιόμετρα ήταν πολλά, η διαδρομή δύσκολη, καθότι το οδικό δίκτυο δεν είναι και το καλυτερότερο και διότι θα έπρεπε να …ανεβοκατέβουμε 2-3 βουνά, μεταξύ αυτών και της Δίρφυς. Αλλά το …τάμα βλέπετε.


Ξεκινάμε από Ροβιές (το ορμητήριό μας) και από Λίμνη, Στροφυλιά κατευθυνόμαστε προς Ψαχνά. Ευτυχώς δεν βρήκαμε κίνηση, καθημερινή γαρ και σχετικά πρωί. Η διαδρομή πευκόφυτη και πράσινη. Από Ψαχνά στρίβουμε αριστερά προς Τριάδα και Αττάλη και από κει προς Καθενούς. Πεδιάδα με χωράφια και καλλιέργειες χωρίς κάποιο ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Έχοντας απέναντι τη Δίρφη απειλητική, κατευθυνόμαστε προς Στενή. Το τοπίο αλλάζει, καθώς και η χλωρίδα. Φτάνουμε στο διάσελο της Δίρφης και αγναντεύουμε το Αιγαίο. Το τοπίο …τρομάζει. Από τη μια τα γυμνά βουνά, από την άλλη η πυκνή βλάστηση με έλατα και στο βάθος, μέσα από δαιδαλώδη ασφάλτινο δρόμο, η κατάληξη• η παραλία Χιλιαδούς.










Στο κόκκινο σημαδάκι η παραλία της Χιλιαδούς



Κατηφορίζοντας συναντούμε δύο χωριά, τους Στρόπωνες και τη Λάμαρη. Σε μικρά περβόλια, σε πολλά επίπεδα βλέπουμε καλλιέργειες με φασολάκια, ντομάτες. Στη Λάμαρη αγοράζουμε λίγα φρούτα και από το φούρνο μικρές προμήθειες• δε γνωρίζουμε τι θα συναντήσουμε. Συνεχίζεται η κατηφόρα ώσπου καταλήγουμε σ’ ένα φαράγγι, δίπλα σε ξεροπόταμο που μας οδηγεί στην παραλία. Το θέαμα γοητευτικό. Αποχρώσεις του γαλάζιου.




Μένουμε έκπληκτοι, κατ’ αρχάς από τον κόσμο, από τα μαγαζιά και τα σπίτια (δεν φανταζόμασταν πως θα βρίσκαμε κόσμο), τις σκηνές στην παραλία, αρκετούς ξένους και καταγάλανα νερά. Βράχια στη θάλασσα δίνουν μια ξεχωριστή νότα. Παιδιά μα και μεγάλοι, σκαρφαλώνουν για βουτιές. Σε μία τέτοια βουτιά, έπαθα ζημιά στον τένοντα (μάλλον, γιατί η διάγνωση είναι δικιά μου) και από τότε κατάλαβα πως τέρμα πια για μένα τα …extreme sports στη θάλασσα. Κι ας προκαλούν τα δροσερά νερά σαν σειρήνες!









Δυτικά της παραλίας, ανηφορίζοντας 50 μ., μια μεγάλη αλάνα, χώρος στάθμευσης με την ώρα! Προχωρώντας αντικρίζει κανείς μια άλλη, μικρότερη παραλία, καταφύγιο γυμνιστών. Να πω την αλήθεια, είδα καμιά 50 σκηνές μαζεμένες και στοιβαγμένες στο πάνω μέρος της παραλίας, τέτοιο συνωστισμό μεγαλύτερο από αυτόν της Κυψέλης ή του Παγκρατίου. Ενας τεράστιος βράχος κομμένος με ...μαχαίρι στην είσοδο της παραλίας με το μοναχικό πεύκο στην πλάτη του στην βάση του οποίου αναγράφεται πως μπαίνεις σε παραλία γυμνιστών.





Ρωτώντας, μαθαίνω πως από την παραλία των γυμνιστών και δυτικότερα περπατώντας μέσα από ένα μονοπάτι, συναντά κανείς μια άλλη μικρότερη και ομορφότερη παραλία. Δεν το τόλμησα γιατί η ώρα ήταν περασμένη και είχαμε και την επιστροφή.
φωτογραφίες δανεισμένες από τον blogger ggia




Από Ροβιές μέχρι την παραλία Χιλιαδούς, η διαδρομή μας κράτησε 2,5 ώρες. Κουραστική η επιστροφή αλλά άξιζε τον κόπο. Το …τάμα εκπληρώθηκε, άσχετα από το αν δεν είχαμε τη χαρά να συναντήσουμε τον Ψ.Θεολόγο. Μάθαμε ότι ζει εκεί, κατεβαίνει στην θάλασσα για ψάρεμα και είναι καλά. Γιατί είχαμε μια ανησυχία…..
Φυσικά από Αθήνα η διαδρομή είναι διαφορετική όπως φαίνεται στον κάτω χάρτη. Αξίζει τον κόπο ένας τέτοιος ...κόπος. Αρκεί η θάλασσα να μην είναι τρικυμιώδης, Αιγαίον πέλαγος γαρ. Εμείς τη βρήκαμε στα καλά της, ήρεμη, γαλήνια και προπάντων δροσερή.

Σάββατο 4 Οκτωβρίου 2008

Βόρεια Εύβοια, 2008, 2-8 Αυγούστου (1ο μέρος)


Μία εβδομάδα είναι υπέραρκετη για να γνωρίσει κανείς τη Β. Εύβοια. Δε συνιστάται να ακολουθήσετε το δρόμο μέσω Χαλκίδας, το ...ανεβοκατέβασμα και το όχι και τόσο καλό οδικό δίκτυο θα σας ταλαιπωρήσουν. Φυσικά σας αποζημιώνει το όμορφο τοπίο και -ίσως- η επίσκεψη στον Αη Γιάννη το Ρώσσο. Προτιμείστε την Αρκίτσα και από κει με φέρρυ μπότ στην Αιδηψό. Εμείς επιλέξαμε να καταλύσουμε στις Ροβιές, έναν ήσυχο προορισμό, μακριά από την πολυκοσμία της Αιδηψού ή του Πευκίου. Σας προτείνουμε κάποιες διαδρομές, αυτές που κάναμε και τις οποίες μας συνέστησαν οι ευγενικότατοι οικοδεσπότες μας.
η ιδιαίτερα σκιερή αυλή του ξενοδοχείου Ροβιές, στις Ροβιές


1η διαδρομή: για να πάρουμε μια ...γεύση από τη Β. Εύβοια. Ξεκινάμε από Ροβιές για να διασχίσουμε το κεντρικό μέρος της Β. Εύβοιας. Οι διαδρομές είναι πολλές, ευτυχώς, αλλά το οδικό δίκτυο δεν είναι εξίσου καλό. Επιλέγουμε τη διαδρομή από Μαρούλι προς Βουτά για να καταλήξουμε στην Ιστιαία. Η διαδρομή είναι καταπράσινη και το τοπίο πευκόφυτο.

ένα από τα ξύλινα σπιτάκια που είδαμε στη Β. Εύβοια


Η Ιστιαία δε …λέει, έτσι απλά φεύγουμε για Πευκί. Στάση για καφέ και μπάνιο. Εξαιρετικό το τοπίο, καθαρή και μεγάλη σε μήκος η παραλία, πολύς ο κόσμος, μεγάλος ο χώρος για στάθμευση, θαλάσσιο πέρασμα από τον Ευβοϊκό και τον Παγασητικό (ο δίαυλος Τρικερίου), οι αέρηδες είναι συχνό φαινόμενο (ιδιαίτερα στο β.α. τμήμα) και το Τρίκερι απέναντι να δεσπόζει στο Ν. Πήλιο.




Φεύγουμε για Γούβες, όπου και ο Πύργος του Δροσίνη... (περισσότερα ΕΔΩ)



...και στη συνέχεια, από Ελληνικά, Βασιλικά, Παπάδες –μέσα από πευκόφυτα βουνά-, ατενίζουμε το βόρειο και ανατολικό μέρος, με τους ωραίους μικρούς και μεγάλους κόλπους (Αιγαίο Πέλαγος, γαρ).




Θα ξαναεπισκεφτούμε τις παραλίες, μιας και αποφασίσαμε να κάνουμε, κατ’ αρχάς, μία …απογραφή. Μετά τους Παπάδες στρίβουμε αριστερά προς Κερασιά (σημαντικός κόμβος, όπως θα φανεί αργότερα) και επιστρέφουμε στη βάση μας, στις Ροβιές. Εκεί, απολαμβάνουμε το απογευματινό μπάνιο, σε μια έρημη παραλία, 3-4 χλμ. βόρεια του χωριού, διασχίζοντας ένα μικρό χωματόδρομο μέσα σε ελαιώνα (όχι στον κεντρικό άξονα προς Αιδηψό).









2η διαδρομή: Από Ροβιές κατευθυνόμαστε προς Καλαμούδι, Δρυμώνα για τη Μονή Οσίου Δαυίδ Γέροντος, μέσα από κατάφυτη από πεύκα περιοχή.






Στο δρόμο προς Κερασιά, σταματάμε στους Καταρράχτες, ένα μικρό οργανωμένο μονοπάτι προς τη ρεματιά, εκεί που …κάποτε έτρεχε ένας μικρός καταρράχτης, ύψους περίπου 10μ. και τώρα απλώς συναντήσαμε 2-3 γούρνες με νερό στάσιμο.

η συγκακριμένη φωτογραφία είναι παρμένη από το διαδίκτυο








Συνεχίζουμε προς Κερασιά και στρίβουμε δεξιά προς Αγία 'Αννα για να κατέβουμε στην την παραλία Αγίας 'Αννας.
Σημαντικότατη συμβουλή: προτού ξεκινήσετε για να επισκεφτείτε και να κολυμπήσετε στις ανατολικές παραλίες, θα πρέπει όπωσδήποτε να συμβουλεύεστε το δελτίο καιρού. Σε αντίθεση περίπτωση, οι αέρηδες και τα κύματα θα σας πάρουν και θα σας σηκώσουν.





Ακολουθούμε τον παραλιακό δρόμο βόρεια και μετά από μια απότομη ανηφόρα βλέπουμε τον όμορφο κόλπο, την παραλία Φραγκάκη. Η στάση και το μπάνιο, παραπάνω από επιβεβλημένα!






Το απόγευμα αποφασίστηκε η επίσκεψη στο μικρό αλλά γραφικότατο χωριό Λίμνη, νοτιότερα και σε κοντινή απόσταση από τις Ροβιές. Διαβήκαμε τα στενάκια και την παραλία, όπου και ...αράξαμε. Δε βγήκαμε καθόλου ζημιωμένοι!












3η διαδρομή: Επιλέγουμε τον καινούριο στόχο· παραλία Βασιλικών. Μετά από ένα καλό πρωινό, ξεκινάμε τη διαδρομή και από Καλαμούδι, Στρυμώνα προς Κερασιά και στη συνέχεια Παππάδες, Βασιλικά και παραλία Βασιλικών. Εκεί μας περιμένει μια ήσυχη παραλία. Μη ξεχάσετε να εφοδιαστείτε με νερό, φρούτα και κάτι για να φάτε. Δύσκολα βρίσκετε κάτι στις παραλίες, παρά μόνο στα χωριά που προσπερνάτε. Καλό είναι να έχετε στο πορτ μπαγκάζ και ομπρέλα, ψάθα ή καρεκλάκια. Δε θα πάτε κάπου για ν’ …αράξετε αλλά για να γνωρίσετε!






Αφού απολαύσαμε αυτά που μας προσέφερε εδώ η φύση (όμορφη παραλία και απόλυτη ηρεμία) τα μαζεύουμε και βγαίνουμε στον κεντρικό δρόμο, ανηφορίζοντας βόρεια για την παραλία Αγίου Νικολάου. Φτάνουμε σε σύντομο χρονικό διάστημα και το θέμα του μικρού κόλπου με το νησάκι -που φτάνεται κολυμπώντας- και το εκκλησάκι πάνω του, μας αποζημιώνει.

Δύο καφετέριες-ταβέρνες ψηλά και πάνω από την παραλία, προσφέρουν θέα.



Τα νερά είναι άβαθα και η παραλία με αρκετό -για τα δεδομένα που γνωρίσαμε μέχρι σήμερα- κόσμο.









Το απόγευμα, η παρέα εκδράμει προς Αιδηψό. Πλήθος λαού συνέρρεαν στην παραλία -οι παππούδες και οι γιαγιάδες έκαναν τα μπάνια τους και κατέβηκαν για λουκουμάδες, παγωτό, βυσσινάδα, φαγητό και ψώνια. Λαικό πανηγύρι. Περπατάμε λίγο στην παραλία και ...αράζουμε μέχρι να νυχτώσει.








4η διαδρομή: Στοχεύμουμε ...μακριά. Στην πασίγνωστη παραλία της Χιλιαδούς. Εκεί που ο Θεολόγος Ψαραδέλης (ναι, αυτός της 17 Νοέμβρη) ησύχαζε όταν δεν... Εκεί που γυμνιστές βρήκαν τον παάδεισό τους... Αλλά περισσότερα, θα πούμε στο 2ο μέρος.