"…Πᾶσαν ὸμορφιά, Πατρίδα, ἐσύ τὴν ἔχεις"

Κ. Παλαμᾶς

ΓIΑΤΙ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΖΩ

Να παρατηρείς τη λεπτομέρεια μέσα στην ολότητα, να ξεχωρίζεις τη γοητεία μέσα στην ασχήμια, να προτιμάς την ομορφιά από τη χρησιμότητα, τη χάρη από την αποτελεσματικότητα. Γι' αυτό...

ΦωτοΓραφίζω για να κρατήσω τις ομορφιές σου δίπλα στην καρδιά μου για πάντα!

Mεγαλώνω και ξεχνάω… θέλω κάπου να μένει αποτυπωμένη η θύμηση κάθε στιγμής. Γι’ αυτό φωτοΓραφίζω. Γιατί δεν θέλω να ξεχνάω εικόνες και στιγμιότυπα της ζωής.

ΦωτοΓραφίζω για να αποτυπώσω τη στιγμή, να σταματήσω στιγμιαία το χρόνο και να τον μεταφέρω σε μια διαφορετική στιγμή της αιωνιότητας!

ΦωτοΓραφίζω για να επιμηκύνω τον χρόνο!



Κερύνεια, η γενέθλια πόλις

Δευτέρα 9 Μαρτίου 2009

Βαλτέτσικο και Σωτήρας Τσαριτσάνης, 2009, Μάρτιος, 8 (Μέρος Α)

Γράφοντας στο Google Earth, Τsaritsani, Greece θα δείτε τον παρακάτω δορυφορικό χάρτη



Κυριακή 8 Μαρτίου 2009, μια μέρα με εναλλαγές ήλιου, σύννεφων και τοπικών βροχών, ξεκινάω από Λάρισα για Τσαριτσάνη προς Ελασσόνα, βόρεια της Λάρισας. Η διαδρομή είναι 36 χλμ και αφήνοντας τη πυκνή ομίχλη, στην περιοχή της Μελούνας, αντικρίζω τον κάμπο -μικρό οροπέδιο- της Ελασσόνας. Στρίβω δεξιά προς Τσαριτσάνη με προορισμό δύο μοναστήρια, το Βαλέτσικο (Μονή Αγ. Δημητρίου) και την ιερά Μονή Μεταμορφώσεως του Σωτήρος, ένα εκκλησάκι σ’ έναν ψηλό βράχο. Ο δρόμος περνά από το δημοτικό γήπεδο και μια μικρή πινακίδα …κάπου στο χωριό, σας ενημερώνει κακήν κακώς για στροφή δεξιά. Μάλλον δε συμπαθούν τους επισκέπτες;



Δυστυχώς δεν υπάρχουν κατατοπιστικές πινακίδες για τα εν λόγω (εγκαταλελειμμένα) μοναστήρια, σε αντίθεση για τα εντός του οικισμού αξιοθέατα, οπότε καλύτερα να ρωτήσετε. Μπορεί να σας αποτρέψουν γιατί ο δρόμος δεν είναι βατός, χωματόδρομος είναι, αλλά μην ανησυχήσετε• πήγα με ιχ και όχι 4x4 και μια χαρά ήταν.



Αν βρείτε κάνα βράχο στο δρόμο, ε παραμερίστε τον ή απλά προσέξτε τον.



Διασχίζω το δάσος πάνω –ανατολικά- της Τσαριτσάνης και μέσα από δαιδαλώδη χωματόδρομο, σε 4,4 χλμ. φτάνω σε μία διασταύρωση – η μοναδική που συνάντησα, άρα δεν είχα …προβληματισμούς στη διαδρομή.





Δύο στάνες-προβάτες στη διασταύρωση και στρίβω δεξιά, για το Βαλέτσικο. Μετά από κάποιες στροφές φαίνεται απέναντι.



Σε 2,6 χλμ φτάνω. Η είσοδος και το οικοδόμημα μου φαίνονται …κάπως. Πλησιάζω , μονή είναι κλειστή.









Κάνω τη γύρα και βρίσκω τρόπο για να μπω.





Γκρεμισμένη η μονή με δύο κτίσματα στον περίβολο• η εκκλησία –μάλλον η παλιά με μια προσθήκη- και ένα άλλο δίπλα• Τα κελιά γύρω γύρω γκρεμισμένα, η βόρεια πλευρά εντελώς γκρεμισμένη, τα εντοιχισμένα «ντουλαπάκια» χάσκουν, ο περιμετρικός τοίχος με έργα αντιστήριξης, τσιμέντα και τούβλα ανάμεσα σε πέτρες και πλίνθους.





Ξεκίνησε μια προσπάθεια ανακατασκευής αλλά –όπως τουλάχιστον διαπίστωσα- έμεινε στο ξεκίνημα.
Η Μονή είναι κτίσμα του 1600 περίπου, κάποτε φιλοξενούσε περισσότερους από 60 καλόγερους σε 40 δωμάτια. Τούρκοι στρατιώτες κατάκτησαν τη Μονή και εγκατέστησαν στρατιωτικό φυλάκιο, λόγω κλεφτών και ανταρτών. Η Ι.Μ. Αγίου Δημητρίου έπαιξε μεγάλο ρόλο και στον αγώνα της απελευθέρωσης, ενώ εκεί φιλοξενήθηκε το 1767 ο Διδάσκαλος του Γένους Κοσμάς Αιτωλός. Αυτά διαβάζω σε οδηγούς στο διαδίκτυο, ΕΔΩ κι ΕΔΩ αλλά κι ΕΔΩ

Φωτογραφίες από το παρελθόν αλλά και το σήμερα τη μονής, αλιευμένες από το διαδίκτυο, στην ιστοσελίδα Βυζαντινά Μνημεία του Ν. Λάρισας .

Παλαιότερη φωτογραφία της Ι.Μ. Αγ. Δημητρίου



Γυρίζω πίσω στη διασταύρωση και στρίβω αριστερά• για την ακρίβεια κατηφορίζω. Ξαφνικά μπροστά μου ορθώνεται ο βράχος με το εκκλησάκι στην κορυφή και μια ελληνική σημαία να κυματίζει.







Σε μία στροφή, νερό τρεχούμενο ...διασταυρώνει το δρόμο. Σταματώ και εφοδιάζομαι.




Κάνω τον κύκλο του βράχου αναζητώντας την είσοδο.







Μια μικρή πεταμένη πινακίδα μου δείχνει τον δρόμο. ...Θυμίζει αλλά και μυρίζει εγκατάλειψη!



Μονοπάτι μέσα από βάτα, «περπατημένο» από κατσίκια με …ανεβάζουν.



Μια μικρή στάση σ’ ένα μικρό εικονοστάσι, ευκαιρία για φωτογραφίες.





Ανεβαίνω, φωτογραφίζω στη διαδρομή και μετά από 8 λεπτά φτάνω στην κορυφή.



Ένα εκκλησάκι, περιποιημένο, κάτασπρο. Η εντοιχισμένη πινακίδα με ενημερώνει σχετικά.






Ανοίγω και φωτογραφίζω. Μην περιμένετε κάτι το εντυπωσιακό ή τα …αρχαίο.





Η θέα από το βράχο εντυπωσιακή αλλά και τρομακτική. Δεσπόζει της περιοχής.

Σε κύκλο φαίνεται η θέση του αυτοκινήτου μου και δίπλα η πινακίδα-μονοπάτι





Το εκκλησάκι της Ι.Μ. Μεταμορφώσεως του Σωτήρα





κατακόρυφη άποψη από το βράχο



'Ενα άλογο, αμέριμνο βόσκει, απολαμβάνοντας την ερημιά και την ησυχία του τοπίου.



Αλλά και η φύση συμμετέχει σ' αυτή την πανδαισία.



Η ώρα περνάει, ο ουρανός απειλητικός, το χωριό Τσαριτσάνη γιορτάζει την Κυριακή της Ορθοδοξίας κι εγώ επιστρέφω. Για το χωριό, για κάποια αξιοθέατα αλλά και για λίγο φαγητό.

Η χαράδρα με τον χείμαρρο που καταλήγει στον εύφορο κάμπο της περιοχής



'Αποψη της Τσαριτσάνης με την Ελασσόνα στο βάθος

Δεν υπάρχουν σχόλια: